ელიდელი

მედიკამენტი მარაგშია, შესაძენად დაგვიკავშირდით : 599 900 344






 
მწარმოებელი: NOVARTIS PHARMA Produktions GmbH,გერმანია

NOVARTIS PHARMA AG,შვეიცარიითვის

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

დერმატოლოგიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კრემი გარეგანი გამოყენებისათვის 1%: ტუბში 15 გ

1 გ

პიმეკროლიმუსი .............................     10 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ტრიგლიცერიდები, ოლეინის სპირტი, პროპილენგლიკოლი, სტეარილის სპირტი, ცეტილის სპირტი, მონო- და დიგლიცერიდები, ნატრიუმის სულფატის ცეტოსტეარილი, ბენზილის სპირტი, ლიმონმჟავა, ნატრიუმის ჰიდროქსიტი, გამოხდილი წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პიმეკროლიმუსი ასკომიცინის მაკროლაქტამის წარმოებულს წარმოადგენს. იგი სელექტიურად აინჰიბირებს ციტოკინებისა და მედიატორების პროდუქციას და მათ გამონთავისუფლებას T-ლიმფოციტებიდან და პოხიერი უჯრედებიდან. გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო თვისებები. პიმეკროლიმუსი სპეციფიკურად უკავშირდება მაკროფილინ-12-ს და აინჰიბირებს კალცინევრინის კალციუმზე დამოკიდებულ ფოსფატაზას. ამის შედეგად, აბლოკირებს რა ადრეული ციტოკინების ტრანსკრიფციას, პიმეკროლიმუსი თრგუნავს T-ლიმფოციტების აქტივაციას. კერძოდ, ნანომოლარული კონცენტრაციებში პიმეკროლიმუსი აინჰბირებს ადამიანის T-ლიმფოციტებში ინტერლეიკინი-2-ისი, გამა ინტერფერონის  (Th1ტიპის), ინტერლეიკინი 4-ის და ინტერლეიკინი 10-ის (Th2 ტიპის) სინთეზს. გარდა ამისა, in vitro antigen/IgE კომპლექსთან ურთიერთქმედების შედეგად პიმეკროლიმუსი ხელს უშლის ციტოკინებისა და ანთების მედიატორების ანტიგენ/IgE-ით განპირობებულ გამონთავისუფლებას პოხიერი უჯრედებიდან. პიმეკროლიმუსი არ ახდენს ზემოქმედებას კერატინოციტების, ფიბრობლასტებისა და ენდოთელიალური უჯრედების ზრდაზე.

პიმეკროლიმუსი ეფექტურია კანის ანთების დროს, და ამავე დროს მისი ზემოქმედება სისტემურ იმუნურ პასუხზე მეტად უმნიშვნელოა.

ფარმაკოკინეტიკა:

ვინაიდან ადგილობრივი გამოყენების უმეტეს შემთხვევაში პიმეკროლიმუსის კონცენტრაციები სისხლში ძალიან დაბალია, მისი მეტაბოლიზმის პარამეტრების განსაზღვრა შეუძლებელია.

ჩვენებები:

• ატოპიური დერმატიტი (ეგზემა).
• პრეპარატი ნაჩვენებია ხანმოკლე (მწვავე პერიოდი) და ხანგრძლივი თერაპიისათვის ატოპიური დერმატიტის (ეგზემის) სიმპტომების დროს მოზრდილებში, აგრეთვე ბავშვებში და მოზარდებში (3 თვიდან 17 წლის ჩათვლით).